Wesołych!

Wianek

Kolejny element świąteczny. Przed dom. Ze względu na ciemności, całodniowe, zdjęcia nie najlepszej jakości. Może kiedyś uda się zrobić lepsze (w weekend?). Póki co wianek zawisł i oby miał się dobrze. W tym roku obstawiam biel, srebro i czerwień. I muchomorki (jak zawsze).

Robicie wianki? Wieszacie na drzwiach?

Przyznam się wam, że wpisy z dekoracjami świątecznymi miałam zacząć od adwentowego wpisu ze świeczkami, ale... coś nie mogę do niego przysiąść.
Mimo wszystko będzie, tylko troszkę później :)

użyte elementy:
- szydełkowa gwiazdka
- gwiazdka wycięta z kory
- trochę uschniętych badyli spod płota
- gałązki świerku oraz cyprysików
- sznurki - jutowy oraz dwukolorowy (kupione w markecie)
- kilka plastikowych bombek i muchomorek

Szydełkowe śnieżynki

Żeby mieć 100% pewności, że śnieg będzie na Święta, wydziergałam sobie śniegowe śnieżynki i zawiesiłam pod lampą :) Usztywnione na słodko - na cukier :)
Szydełko wciąż w akcji :P

Ptasiorek sikorek

Nowa broszka.
Inspirowana sikorką bogatką, których coraz więcej w okolicy :)
Pierwsze mroźne dni i noce za nami :) Wyjątkowo wcześnie w tym roku, przynajmniej w tej części Polski.

Box birthday :)

Pudełko prezentowe tak oto się prezentuje :)
Jak zrobić takie pudło? Prościzna :P
Najpierw bierzemy pudełko kartonowe po czymkolwiek, którego rozmiary nam odpowiadają i wykonujemy punkt pierwszy:
Potem, obklejamy, tniemy, obklejamy, wkurzamy się i dalej obklejamy. Możemy zaszaleć, jak ja i w środku zrobić tkaninę. Na koniec część najprzyjemniejsza ;) ozdabiamy wieko. Włola! Gotowe.
Możemy wrzucić gifty i pójść na urodziny z pudłem pod pachą :)

Miejsce pracy o poranku

Lubicie podglądać, jak wyglądają pracownie twórców? Jak zaczynają dzień? Ja bardzo lubię ^^ Zawsze zaskakuje mnie, jak różnorodne są miejsca pracy i jak wiele mówią o człowieku (może dlatego swoje miejsca pracy pokazałam w tak okrojonej formie :).

Korzystając z wyzwania w AP pokażę wam moje dwa biurka.
Powyżej moje miejsce pracy w pracy. To przy nim zaczynam poranki od poniedziałku do piątku. Pod koniec tygodnia zawalone jest już różnymi papierami, szkicami, notatkami. Taki ład, to tylko w poniedziałki. No i dzień zaczynam od herbaty we własnym kubeczku. Kawę wypijam jeszcze w domu i ta jedna starcza mi na cały dzień (zazwyczaj).
A poniżej fragment domowego biurka. Z rana rzadko do niego docieram więc, to co widać, to pozostałości po twórczości wieczornej :) A ponieważ zdjęcie robione w październiku więc rządzą tusze i pędzelki #inktober2016 .
Kto ma ochotę pochwalić się swoim biurkiem, miejscem pracy niech klika powyższy baner, który przeniesie was na stronę ArtPiaskownicy, gdzie trwa zabawa. Czasu zostało już bardzo niewiele!

Krasnal Śpioch i jego nowe wdzianko-ubranko

A było to tak... Wpadła mi w oko pewna reklama konkursu ubierania krasnala. Powiem wam szczerze, że zawsze miałam ochotę zrobić jakieś wdzianko, szaliczek, czy czapeczkę dla wrocławskiego krasnoludka. No bo popatrzcie sami, czyż one nie kuszą, żeby na nich coś zawiesić od czasu, do czasu? Kuszą, oj kuszą! A tu proszę, można oficjalnie i z przytupem! Bez zastanowienia więc wysłałam zgłoszenie i e... załapałam się na II rundę :)
Mi w udziale przypadł Śpioch. Krasnal śpi na przeciwko kościoła Św. Elżbiety w jednym z najbardziej turystycznych miejsc w mieście, o czym się przekonałam, gdy go ubierałam. Sama stałam się ciekawostką turystyczną :P Człowiek nawet nie zdaje sobie sprawy ile wycieczek się przewija przez miasto nawet w taki zwykły dzień piątkowy.
Zarys pierwotnego pomysłu ewoluował w różnych kierunkach, ledwo za nim nadążałam. A i tak najlepsza koncepcja przyszła mi do głowy dwa dni po całej akcji :P

Ok, co zatem stworzyłam? Leśnego strażnika, z poduchą w kieszeni, misiem-przytulisiem pod pachą i z księżycem zawieszonym na halabardzie (złowiony z nieba, żeby nie świecił Śpiochowi w oko). Nie mogło zabraknąć oczywiście grzybków na kapeluszu :P

Pierwotnie kapelusz miał być zrobiony na szydełku, ale wyszedł mi garniec w stylu Misia Paddingtona, tyle, że zielony i na miśku skończył :P Kiedyś wam pokażę jak nie zapomnę :)

A teraz: UWAGA! Będzie mi bardzo miło, jeśli oddacie głos na moją propozycję ubrania. Zagłosować można na stronie FB organizatora Wroclavi - TUTAJ
Można uzasadnić swoją odpowiedź i zawalczyć o książkę, ale nie jest to konieczne do ważności głosu, tak jak wpisywanie swojego nr tel.
I zobaczcie pozostałe propozycje, wszystkie są fajne i sympatyczne :)


Wdzianko przetrwało macanie stada przedszkolaków, deszcz, weekendowe noce, tabuny turystów i ... ile jeszcze wytrzyma tego nie wie nikt ;)

Na koniec kilka zdjęć twórczego bałaganu :) Do stworzenia ubranka poszły w ruch wszelkie możliwe techniki - od szycia, po liściaste stemple, malowanie, klejenie i filcowanie. Był nawet stempel z ziemniaka :P

Meow - miau- mrau - KOT

PS. Do baneru za pozował pięknie Yaskier - kocur osobisty. Typowy przedstawiciel kociego, samczego rodu - jeść i spać - to jego życiowe motto :)

Ołtarzyk

- Wiesz żono, dziwnie się czuje z tymi ołtarzykami, które robisz - powiedział mąż gładząc się po brodzie i zerkając mi ponad ramieniem, gdy właśnie opracowywałam kolejny scrap LO.
- Ołtarzyki, mężu? Tak?
- Chmm...

No jakby tak na to spojrzeć z mężowskiej strony... Coś w tym jest :)
Praca wykonana w ramach wyzwania ArtPiaskownicy:
Do 6 listopada macie czas na własną wersję scrapu.
Mi zachowanie wszystkich ważnych elementów wyszło tak średnio, może wam pójdzie lepiej. Jednak liftowanie nie koniecznie jest tym, co tygryski lubią najbardziej :P Możecie potraktować zadany scrap, jak rozbudowaną mapkę :)
Po raz kolejny przekonałam się, że te cudne prace scrapowe, to nie łatwa praca do wykonania i zdecydowanie nie jest to mój kierunek, aczkolwiek cieszę się, że mogę spróbować swoich sił, również w takim wyzwaniu :)
A ponieważ chciałam, żeby scrap nie był tylko zwykłym scrapem zadedykowałam go naszej 7 rocznicy ślubu :) Taka pamiątka - ołtarzyk :)

Łapacz

Na najnowsze wyzwanie w ArtPiaskownicy zrobiłam łapacza. Takiego do wyłapywania dobrych życzeń :) Zawiesiłam go podstępnie w nocy, a rano przybiegł do mnie mój mąż z okrzykiem: Coś tam wisi! Co to jest!?
Dobrze, że jeszcze nie zakrzyknął - Ratunku! ;)
Po trzech dniach stwierdził, że w zasadzie może być.
Koty jeszcze nie widziały. Zobaczą. Wtedy będę miała łapacz do łapania kociej uwagi :). Zresztą czyż nie wygląda trochę, jak kocia zabawka?
Póki co...

Hej, hej! Bardzo zbiorczo na dzień dobry po przerwie!

Moja przerwa urlopowa przeciągnęła się niemiłosiernie. Do tego doszły ostatnie ciepłe i słoneczne dni, które trzeba było wykorzystać na 100%. Teraz już spokojnie mogę zasiąść do pisania - na zewnątrz leje. Rano szaro, wieczór szybko stuka w okna. Co robić? Tworzyć oczywiście :D
Większość moich prac w ostatnim czasie powstało dla ArtPiaskownicy, która notabene ma nowe, świetne wyzwania, w których można wygrać to i owo :)
Ok, po przemyśleniu sytuacji stwierdzam, że właściwie tworzę ostatnio jedynie pod wyzwania (przynajmniej jeśli chodzi o rzeczy, które mogę pokazać :), ale za to wykorzystuje je maksymalnie do własnych celów!

Macie jeszcze ostatnią szansę, żeby załapać się na wyzwanie z mapką! Do wygrania są cudowne papiery. Ja się nimi zachwyciłam i z tego zauroczenia powstała kartka urodzinowa. Już wręczona, znalazła sobie zaszczytne miejsce :)

Na urlop pojechałam przygotowana! W końcu zmobilizowałam się i uszyłam sobie piórnik na kredki. W środku wyłożyłam go folią, żeby mokre pędzle nie robiły plam na zewnątrz. Mieszczą się w nim moje ulubione kredki akwarelowe, garść ołówków, kilka pędzli, kredki świecowe i mały słoiczek na wodę :)
Wewnątrz udało mi się wszyć dodatkową kieszonkę na drobiazgi typu gumka ścieraczka :)
Kolory neonowe nadały mu ton!

Co jeszcze powstało we wrześniu? A na przykład taka karteczka :)

W ramach wyzwania fotograficznego możecie pokazać jabłko. Ja swoje pokroiłam, dorzuciłam kawałki buraka i przerobiłam na sok :)


Jak już jesteśmy przy zdjęciach, to na deser wrzucam fotki z Bałtyckiego Parku Miniatur! Bardzo fajny pomysł, żeby pokazać państwa leżące wokół Bałtyku oraz latarnie.
A ostatnie ujęcie to nic innego, jak nawiązanie do naszej wrześniowej rocznicy! To już siódma :)



Październik zaczął się jeszcze bardziej pracowicie :) Nie wiem, jak wy, ale ja już czuję na plecach oddech zbliżających się Świąt! Wziąwszy pod uwagę, że w pracy już od sierpnia projektuję świąteczne opakowania, to w zasadzie powinnam być zaprawiona.

A jeszcze podkusił mnie #inktober. Postępy z codziennych zmagań można zobaczyć na Szkicowniku.